21 اسفند 1401
Contents
انواع دیگ بخار از نظر تعداد گذر دود
از آنجایی که انتقال حرارت در دیگ توسط اشتعال سوخت انجام می شود، تبادل حرارت بیشتر بین محصولات احتراق و دیگ، باعث افزایش بازدهی می شود. بدین ترتیب با افزایش تعداد گذر دود، انتقال حرارت بیشتزی انجام می شود.
دیگ های بخار دوپاس
در این نوع دیگ، دود طی دو مرحله از دودکش خارج م یشود. بدبن صورت که ابتدا یک پاس از داخل کوره عبور کرده و در پاس دوم از داخل تیوبها عبور می نماید. این نوع از دیگ ها نسبت به سایر انواع دیگهای فایرتیوب راندمان پایینتری دارند و معمولا در دیگهای عقب خشک استفاده می شوند. به دلیل راندمان پایین تولید این نوع از دیگ ها تقریبا منسوخ شده است.
دیگ های بخار کوره برگشتی
در این نوع از دیگ ها پس از احتراق مشعل، محصولات احتراق وارد کوره شده و پس از رسیدن به انتها، از طرفین برگشت داده می شوند و سپس وارد پاس لوله ها شده و نهایتا از دودکش خارج می گردند. بازدهی این نوع از دیگ ها از دیگهای دوپاس بیشتر و از دیگهای سه پاس کمتر می باشد. لازم به ذکر است که استفاده از این نوع دیگ ها برای تولید بخار مرسوم نبوده و بیشتر برای تولید آبگرم و در ظرفیت های نه چندان بالا مورد استفاده قرار می گیرند.
دیگ های بخار سه پاس
یکی از رایج ترین دیگ هایی که امروزه مورد استفاده قرار می گیرد، دیگ سه پاس عقب تر می باشد.با توجه به اینکه در این نوع دیگ، محصولات احتراق سه مسیر گذر را طی می کنند میزان انتقال حرارت بالا بوده و بازدهی این نوع از دیگها بالا می باشد.
دیگ های بخار چهار پاس
این نوع از دیگ ها به دلیل میزان سطح تبادل حرارت بالا، بیشترین بازدهی حرارتی را دارا هستند. اما به دلیل هزینه های ساخت بالا و پیچیدگی های آن مقرون بصرفه نمی باشند. همچنین به دلیل تعداد مسیر بالای دود، دمای گازهای خروجی به زیر نقطه ی شبنم رسیده و باعث خوردگی دودکش و حتی خود دیگ می گردد. همچنین این دیگ ها در معرض تنش های حرارتی بالایی هستند بویژه در مواردی که نوسانات ناگهانی رخ دهد، این امر منجر به آسیب رساندن به بدنه ی دیگ و ایجاد ترک می گردد. به دلیل موارد ذکر شد می توان گفت دیگهای چهار پاس بلااستفاده بوده و تولید ها متداول نمی باشد.